Vol hoofd

Ik kijk uit het raam, en schrik…werkelijk sneeuwt het nou. Ik ga toch beter kijken, ja echt het sneeuwt. Natuurlijk weet ik dat het ook in april kan sneeuwen. Maar neem een paar dagen terug, toen heb ik buiten, kijkend naar een leuke paardrijles, zonder jas heerlijk in het zonnetje kunnen genieten na maanden opgesloten te zitten wachten in mijn auto tot dochterlief klaar was met paardrijden buiten.

Winters weer in april

Hoe is het toch mogelijk, dat alles waar ik zo van hou, in balans, weinig gedoe, relaxed en positief helemaal 180 graden de andere kant op gaat.

Niks in balans, zelfs het weer doet wat hij wil, invloed, vergeet het maar alles gaat anders. Heb ik er invloed op….nee. Kan ik het veranderen…nee. Vind ik het leuk…nee

En voordat je het weet, word je somber. Ga je twijfelen aan alle goede plannen. Durf je niks meer te ondernemen. Herkenbaar? Ohhh dan weet je ook hoe uitermate vervelend dit gevoel is. Hoort het erbij, ja, gaan onze gedachten/ gevoelens op en neer. Zekers. Enorm vervelend, super irritant normaal en ik hou niet van onvoorspelbaarheid.

Maar wat kan ik wel doen dan…..Rustig ademhalen en even minder hard fietsen, want meestal komt de schwung vanzelf weer terug. Moet je dan helemaal niks doen? Nou nee, dat is eigenlijk ook weer niet de bedoeling.
Kleine dingen waar je blij van wordt zijn helpend. Een kop warme thee, met een goed boek. (een beetje me time), naar buiten gaan en kijken wat er aan het groeien en bloeien is, de eenden die een nest bouwen, of de futen die een paringsdans aan het doen zijn. We hebben zelfs bevers in de sloot. Echt en groot dat ze zijn, formaat onze hond en dan nog een grote platte staart.  (niet leuk voor de mensen die aan het water wonen, wel voor de rest 😊.)

Maar soms is het kleine niet genoeg. Dan heeft ook mijn hoofd rust nodig, getver, eigenlijk weet ik het ook wel.  Alle prikkels die teveel zijn zorgen dat ik overloop, daarom werkt mijn creativiteit niet meer goed. Eigenlijk weet ik het wel, maar soms vergeet ik om mijn eigen adviezen op te volgen en dat komt mijn humeur niet ten goede, aldus dochterlief. Dus eerst mijn hoofd maar weer opruimen.

Herkenbaar? Dat je wel rust wil, maar je gedachten blijven als een school haringen in een ton door elkaar vliegen.(Ja echt in mijn hoofd kan alles, zelfs vissen die vliegen)  En dat komt je slapen niet ten goede. De cirkel van een vol hoofd, blijven denken, kan niet stoppen, oh wat zou ik graag willen slapen, maar mijn hoofd zit zo vol, etc etc  zorgen voor onrust en niet goed inslapen/ doorslapen.

Wil jij nou ook weer van de kleine dingen genieten en een methode aangeleerd krijgen die niet vraagt wat je denkt, maar alleen bezig gaat met het proces van denken, dan ben je aan het goede adres én dat binnen 1 gesprek.